In 1932 trad Marlow Moss (Londen, 1889-1958) toe tot de internationale kunstenaarsgroep Abstraction-Création. Samen met de andere leden, waaronder Georges Vantongerloo, Auguste Herbin en Theo van Doesburg, maakte Moss zich hard voor de ontwikkeling en zichtbaarheid van abstracte kunst in Europa. De kunstenaar werkte vanuit Parijs, Normandië, Cornwall en het Zeeuwse Biggekerke en liet zich beïnvloeden door de kunststroming De Stijl, maar ook door muzikale composities, choreografieën en wiskundige berekeningen.

Moss zette zich in voor vrijere manieren van kijken naar kunst: ‘I don't see form, I only see space, movement, and light.’ Een dergelijk streven naar een voortdurend veranderende constructie kwam ook tot uiting in het persoonlijke leven van Moss. Met de gedachte dat identiteit geen statisch begrip is, had Moss in de jaren ‘20 onder meer een genderneutrale voornaam aangenomen. ‘I destroyed my old personality and created a new one', zei Moss volgens de partner van de kunstenaar, Netty Nijhoff. Moss was niet alleen radicaal in haar kunstpraktijk. Met haar vloeiende identiteit en eigenzinnige manier van leven heeft ze ook een stem in het huidige genderdebat.

Piet Mondriaan en Moss bewonderden elkaars praktijk. De twee wisselden brieven uit, raakten geregeld verwikkeld in discussie en inspireerden elkaar. In 1940 moedigde Mondriaan Moss aan om met hem Engeland te verlaten en naar New York te trekken. ‘You can either come with me or you can stay in England and be doomed to obscurity and failure.' Ondanks de waarschuwing bleef Moss achter in Lamorna in Cornwall waar de kunstenaar met Netty Nijhoff zou blijven wonen en werken.

Lees meer